“As pedras de Cambados seguen “versadas” de hai 50 anos”
Un poema, canta hoxe
a un xove recordo
dun vello poeta.
Escondidos en Fefiñáns
os teus versos
xogando na torre
as túas rimas
ollando á Ría
a beleza octoxenaria
atarefada cos mariñeiros
a vida
tumbada na Pastora
a melancolía
e no corazón de Cambados
está vostede
Ramón Cabanillas.
A Don Ramón Cabanillas e a todos os habitantes de Cambados
Pingback: Cambados(tk) » Presentación do libro de Ramón Nogueira “Berros dende o alén” o vindeiro venres