DÍA DAS LETRAS GALEGAS

Namorado outra vez

do amor que levo dentro

a sede enfurecida dun futuro

esgotou as miñas alternativas

levándome dereito cara ó impacto:

un proxectil conxelado no aire

a poucos metros dun corazón frío

e agardo o menor signo de calor

para abrir a súa pel e entrar no sangue

vencido pola forza do desexo

cegamente e sen medo

ó posible desastre.

Lois Pereiro

About Ramón Nogueira

Din que tenho un don, o don da verba, e con ela quero mostarme dun xeito escondido, dunha maneira que poucos sexan capaces de ver, detrás dun toldo de metáforas, detrás diso ao que chaman "home".
Esta entrada foi publicada en Galiza, Poesía. Ligazón permanente.

Deixar unha resposta

introduce os teu datos ou preme nunha das iconas:

Logotipo de WordPress.com

Estás a comentar desde a túa conta de WordPress.com. Sair /  Cambiar )

Twitter picture

Estás a comentar desde a túa conta de Twitter. Sair /  Cambiar )

Facebook photo

Estás a comentar desde a túa conta de Facebook. Sair /  Cambiar )

Conectando a %s